GERAAKT - Fenneke Hordijk

Deze expositie is een weerslag van mijn werk in de loop der jaren. Leidraad is mijn liefde voor tekenen, voor papier en wat je ermee kan doen en het zoeken naar verschillende manieren van verhalen vertellen en verbeelden. Wat mij tekent, zijn verhalen die over verval, vernietiging en oorlog gaan. Ziekte en dood lopen een heel leven met me mee. Oorlog ook, maar dat was een onbekende schaduw, die ik pas na de dood van mijn vader kan herkennen. Mijn vader was een van de 52.000 dwangarbeiders, die tijdens de razzia van Rotterdam op 10 november 1944 gedeporteerd werd naar Duitsland. 

Taal en poëzie zijn belangrijke elementen in mijn werk. De bundel De Psalmen in de bewerking van Lloyd Haft was jaren geleden een begin om te kijken naar hoe ik poëzie kon omzetten in beeld. Deze 50 meter lange tekening was een eerste poging. De zoektocht naar wat mij raakt in een verhaal, zoals het verhaal dat mijn vader had uitgetypt, en de verhalen van vrouwen, die in een oorlog zijn beland, verloopt niet bewust, maar ik weet waar ik mee bezig ben, als ik beslis wat ik wel of niet uitdiep. Kijken naar hoe het werk zich ontwikkelt, is voelen, aftasten en de tijd nemen. In een atelier waarin een pers staat, een oude industriële naaimachine, verschillende tekentafels en een wand waarop ik groot kan werken, kan ik onderzoeken hoe en met welke materialen het verhaal vorm moet krijgen. Wat mij voor ogen staat is met weinig middelen verbeelden wat niet in woorden is te vatten. 

Fenneke Hordijk, augustus 2025

This exhibition is a reflection of my work over the years. The guiding thread is my love for drawing, for paper and what can be done with it, and the search for different ways of telling and visualizing stories. What defines me are stories about decay, destruction, and war. Illness and death have accompanied me all my life. War as well, though it was an unknown shadow, one I could only recognize after my father’s death. My father was one of the 52,000 forced laborers who, during the Rotterdam raid of November 10, 1944, was deported to Germany.

Language and poetry are important elements in my work. The collection The Psalms in the adaptation by Lloyd Haft was, years ago, a starting point for exploring how I could translate poetry into images. This 50-meter-long drawing was a first attempt. The search for what touches me in a story—like the story my father had typed out, and the stories of women who ended up in a war—does not proceed consciously, but I know what I am doing when I decide what I will or will not explore in depth. Watching the work develop is a process of sensing, probing, and taking time.

In a studio with a press, an old industrial sewing machine, several drawing tables, and a wall where I can work on a large scale, I can investigate how and with which materials the story should take shape. What I envision is to depict, with minimal means, what cannot be expressed in words.

Fenneke Hordijk, August 2025