Sebastian Haquin (Engeland, 1991) is een figuratieve schilder die werkt met verschillende media, waarbij hij afbeeldingen creëert die de conventies van stilleven, portretkunst en allegorische scènes belichamen. Deze afbeeldingen weerspiegelen het leven zoals dat wordt opgevangen in dagelijkse interacties, dromen, projecties en herinneringen. Observatie dient als een platform voor dieper onderzoek; om het diepste ruimtelijke, symbolische en materiële potentieel te onttrekken en het om te leiden of te transfigureren tot een afbeelding die op meerdere niveaus kan worden verkend. Haquin's werk is gebaseerd op het tastbare, waarbij hij alla prima werkt vanuit het leven of vanuit tekeningen. Hierdoor ontstaat een illusoire ruimte die de logica van het kijken volgt, terwijl het dient als een platform om de conceptuele of narratieve dieptes van een afbeelding te verkennen. Gedetailleerd visueel onderzoek vormt de basis voor deze ruimtes, die niet beloven de werkelijkheid te herscheppen, maar eerder podia zijn waarop een tafereel kan worden opgesteld en een scène in stilte en stilstand kan worden uitgevoerd.

Sebastian Haquin (England, 1991) is a figurative painter working in multiple media, crafting images that channel the conventions of still life, portraiture and the allegorical scene, reflecting life glimpsed through daily interactions, dreams, projections and memories. Observation serves as a platform for deeper inquiry; to extract the deepest spacial, symbolic and material potential, and redirecting or transfiguring it into an image that can be explored on multiple levels. Haquin's work is informed by the tangible, working alla prima from life or from drawings, an illusory space is formed which follows the logic of looking, while serving as a platform to explore the conceptual or narrative depths of an image. Scrutinous visual research informs these spaces, which are not pledged to recreate reality, but are instead stages, on which a tabluea can be arranged and a scene performed in silence and stillness.